I love the rain

"Masaya ako pag malungkot ang panahon." I forgot where I heard/saw that line from... pero it struck a chord.. and until now.. hindi ko pa rin makalimutan.. Pero kung sino man siya... pareho kami. Masaya din ako pag malungkot ang panahon...Tulad ngaun.. Yang pic na yan sa taas.. kakakuha ko lang ... Shempre.. maliban sa malamig at masarap matulog...masarap uminon ng hot chocolate.. mas masarap kumain.. hehhehe.. pero maraming memories ang binibigay sa akin ng ulan..Halos lahat ng important moments sa buhay ko.. nandun ang ulan. Naalala ko nung elementary.. yung first time kong mawala sa recto kasama nung classmate ko..umuulan nun.. may mabait na matandang babae yung nagturo sa amin nung sakayan.. first time ko rin mapagalitan ni Mama nung nakauwi ako.. hehehe. Nung first time kong maranasan ung "walking in the rain" moment ko kasama si .... ^_^. Pero ang madalas kong ginagawa dati eh yung umiyak sa ulan.. para hindi halata.. ewan ko ba.. feeling ko.. mas gagaan yung loob ko pag kasabay kong umiyak ang ulan.. Lalakad ng pag kahaba haba.. kahit may payong ako.. hindi ko gagamitin.. masarap kasi yung paglapat ng bawat patak ng ulan sa balat ko.. hehe.. wierd no? Sa tanda kong to mahilig pa rin akong maglakad sa ulan.. haay naku.... Basta.. masaya man o masaklap ung mga pangyayaring yun.. lagi namang nakaantabay si ulan.. handang dumamay kung kinakailangan.... =)